5min

Gameplay

Genoeg over het verhaal, laten we eens kijken wat T: SA ons te bieden heeft qua gameplay. Zoals gezegd is Tenchu een serie met stealth-games en dat is in dit deel dus niet anders. Voor de kenners van de serie valt te melden dat de controls totaal aangepast zijn voor de Wii en tevens het camerastandpunt gewijzigd is naar een perspectief waarbij je over de schouder van Rikimaru of Ayame kijkt.


De belangrijkste modus is de storymode. Daarin doorloop je zoals gezegd de verhaallijn door in totaal tien missies te spelen. Alle missies hebben als einddoel een bepaald personage te elimineren en in je weg naar deze ‘eindbaas’ toe een groot aantal handlangers uit de weg te werken. Daarnaast is er nog de spelmodus ‘Assignments’, die je vijftig opdrachten biedt. De eerste tien missies dienen als tutorial, terwijl de missies daarna steeds moeilijker worden. Als je van spellen houdt waarbij je al schietend je een weg moet banen door levels dan ben je bij T: SA aan het verkeerde adres, want we hebben het hier over een stealth-game pur sang. Alles draait om onopgemerkt blijven en je vijand te verrassen.

Om het spel te spelen heb je de nunchuck en de Wiimote nodig. Met de thumbstick op de nunchhuk verplaats je je personage, terwijl je met de C-button kunt springen. Wil je strafen of rennen, dan moet je de B-button op de Wiimote ingedrukt houden. Hoewel dat redelijk simpel is, werkt het in mijn ogen niet allemaal even intuïtief, meerdere malen liep ik te klooien om een bepaalde sprong te maken of de juiste sprint te trekken om onopgemerkt te blijven. Dat is wel frustrerend bij tijd en wijle.


Elk level biedt diverse mogelijkheden om onopgemerkt te blijven. Alle levels spelen zich in het donker af, dus de eerste mogelijkheid is je verschuilen in de schaduw. Je kunt je echter ook verschuilen in bosjes, achter deuren, in tonnen enzovoorts. Ook is het mogelijk om je met je rug tegen de muur te drukken of om een hoekje te kijken. Vijanden hebben geen ogen in hun achterhoofd dus je kunt ze ook van achteren besluipen. Standaard hebben Rikimaru en Ayame geen wapens bij zich, dus zul je de vijanden slim uit moeten schakelen.

Rikimaru en Ayame ninja’s zijn zoals gezegd ninja’s en beschikken dus ook over speciale vaardigheden. Zo is het mogelijk om razendsnel van bijvoorbeeld het ene naar het andere bosje te sprinten door met de Wiimote in die richting te zwiepen. Als je eenmaal vlakbij je vijand bent kun je hem in een keer uitschakelen met een zogenaamde Hissatsu. Afhankelijk van je positie en de manier waarop je je Wiimote beweegt begint er een animatie waarbij je je tegenstander om zeep helpt. Afhankelijk van de de animatie moet je ook nog een knop indrukken of de nunchuk op een bepaalde manier bewegen. Doe je dit niet op tijd, dan mislukt de Hissatsu.



In dat geval heeft de vijand je natuurlijk ook direct ontdekt, maar hoe dan ook zul je nooit het loodje leggen. Mocht de vijand je Hissatsu verijdelen of je ontdekken dan doe je altijd automatisch een Utsusemi. Je verdwijnt dan snel voordat de vijand kunt toeslaan en keer je terug naar het laatste checkpoint. Mocht je een zwaard gevonden hebben en ontdekt worden, dan begint er een zwaardgevecht. In eerste instantie moet je je verdedigen, dit doe je door de Wiimote haaks te kantelen op de zwaardslag van de tegenstander. Als je dit lang genoeg goed doet mag je zelf aanvallen, ook hier krijg je tips hoe je het beste kunt slaan. Als je de vijand verslaat kun je hem met een finishing move afmaken, als je verliest doe je een Utsusemi.


Elk volgend level zijn de vijanden moeilijker uit te schakelen. In het eerste level staan ze nog stil op een plek, terwijl ze in latere levels patrouilleren, of met meerderen in een ruimte zijn. Als ze dicht bij elkaar staan kun je ze in één keer uitschakelen, maar als ze ver van elkaar af staan dan zul je slim te werk moeten gaan. Er zijn ook nog een aantal voorwerpen die je tijdens je opdracht kunt gebruiken, waaronder werpsterren, stenen, een bamboepijp, klimhaken, bommen, een werphengel en een kat.

Met de werpsterren kun je bepaalde vijanden uitschakelen, bijvoorbeeld als ze bij een waterput staan. Als je ze dan raakt vallen ze in de put. Met stenen kun je ze uiteraard afleiden, terwijl je de hengel kunt gebruiken om voorwerpen te pakken die in het zicht van vijanden liggen. Met de bamboepijp kun je op afstand fakkels uitmaken en zo donkere plekken maken, maar hij is ook te gebruiken als snorkel als je ongemerkt naar een vijand toe wilt zwemmen. De klimhaken en bommen spreken voor zich, met de kat kun je in sommige levels verkenningen uitvoeren of vijanden afleiden door te miauwen.


De interface is eenvoudig gehouden, er is een kompas en een icoon dat de voorwerpen in je bezit weergeeft. Het handigst is de maan die linksonder te zien is. Als deze geel is ben je bijvoorbeeld zichtbaar en als hij zwart is ben je onzichtbaar. Is hij paars, dan zoeken vijanden naar je en als hij rood is ben je ontdekt. Verder worden vijanden weergegeven door sterretjes die om de maan zweven, zo weet je altijd waar ze zijn.

Als laatste is het nog mogelijk om de zogenaamde Mind’s Eye te gebruiken met de Z-knop. De vijanden lichten dan rood op en je ziet waar ze heen kijken, voorwerpen die je kunt beïnvloeden lichten goudkleurig op, terwijl schaduwgebieden met een paarse gloed worden weergegeven. In sommige gevallen krijg je ook een aanbevolen route te zien.

Om het spel een beetje competitief en herspeelbaar te houden krijg je aan het einde van een level een beoordeling. Zo wordt er gekeken naar de tijd die je nodig had om het level uit te spelen, hoe vaak je bent ontdekt door de vijand en hoeveel Hissatsu’s je hebt uitgevoerd. Ook krijg je extra punten als je alle vijanden in het level hebt uitgeschakeld. Ik kan vertellen dat je het level meerdere keren moet spelen als je de hoogste ranking wilt halen. Het eerste level deed ik 30 minuten over, de hoogste ranking geeft je er ongeveer tien.