3min

De Overture Maps Foundation werd eind vorig jaar opgericht met als doelstelling om kaartgegevens open-source beschikbaar te stellen. Grote spelers als Linux, Amazon, Meta, Microsoft en ook TomTom dragen eraan bij. Vandaag onthult de groep twee documenten die uitleggen hoe deze data gestructureerd wordt. Dit moet de basis vormen voor een toekomst waarin technologie kan rekenen op een ‘digital twin’ van de aarde.

Concreet komt Overture Maps nu met een document over het Data Schema dat het hanteert. Daarnaast geeft het details over hoe het Global Entity Reference System (GERS) eruit dient te zien. Samen zouden deze gegevens voor een standaardisering moeten zorgen van data-invoer.

Over het belang van digitale kaarten hoeft niemand te twijfelen. Google Maps domineert op dit gebied, met een API voor developers die zijn gelijke niet kent. Echter kun je als ontwikkelaar je twijfels trekken over de toepasbaarheid hiervan, aangezien Google stipuleert dat API-gebruikers niet mogen concurreren met Google-producten. Ars Technica maakt het punt dat de techgigant zomaar met een nieuwe applicatie op de proppen kan komen dat concurreert met een product van een derde partij die de API gebruikt. Nog kwalijker is de gedachte dat je als developer de inspiratie kan vormen voor een R&D-pad dat Google zelf ook gaat bewandelen.

Kortom, meer dan genoeg reden om met een alternatief te komen. Alleen dan kunnen commerciële partijen met een gerust hart innoveren op basis van kaartendata. De basis daarvoor was er al wel met OpenStreetMap, dat al sinds 2004 op open-source basis opereert. Echter lijkt het erop dat de Big Tech-partijen achter Overture Maps de inrichting van data anders willen zien en zelf aan de knoppen willen zitten, dus vandaar het initiatief. “Soms missen open kaartgegevens de structuur die nodig is om commerciële apps en diensten te bouwen,” zei de Linux Foundation al eerder.

Meer dan een kaart

Verder rept het nieuwste persbericht over de ambities die Overture Maps erop nahoudt. “Open map-data zal een economische game-changer worden.” Niet zomaar een kaartendataset, dus. Daarnaast stelt men dat het simpelweg niet mogelijk is om als eenling in de industrie de hele wereld virtueel na te maken. Wat is het doel hiervan, voorbij simpelweg een digitale atlas? Welk beeld moeten we hebben van de ‘commerciële apps en diensten’ waar men over spreekt?

Dat kunnen we vinden onder de noemer Web 3.0. Deze term is veelvuldig genoemd bij menig digitaal project dat (nog) geen al te positief resultaat heeft opgeleverd of bijna niet te definiëren is. Denk aan de metaverse, NFT’s en de blockchain. Gelukkig zien we bij het recent aangekondigde Apple Vision Pro wat er mogelijk is met ‘spatial computing’, dat op den duur onze omgang met computertechnologie op de schop kan nemen. 3D-data zal hierbij uiterst relevant worden en voor veel meer dan een gebruiker de richting wijzen. Vooralsnog is het koffiedik kijken welke applicaties op basis hiervan succesvol zullen zijn. Echter zijn concrete mogelijkheden bijvoorbeeld het optimaliseren van de processen rondom een medisch incident. Scientific American stelt dit als volgt voor: terwijl een team van medische professionals op weg is naar een patiënt, zorgt een stadssysteem voor perfect getimede verkeerslichten. Vervolgens openen de deuren van het apartement vanzelf, terwijl een operatiekamer alvast wordt ingericht zoals vereist. Dit alles heeft meer dan kaartgegevens nodig natuurlijk, maar het vormt er een cruciaal component van.

Meer commerciële toepassingen van open mapping zullen op den duur te bewonderen zijn. Wat wel te verwachten is, is dat Google’s dominante positie niet onbetwist zal blijven.

Lees ook: Overture Maps brengt showcase in kaart