Review: HTC Desire S

Verpakking, inhoud en uiterlijk

Verpakking

De HTC Desire S wordt geleverd in een voor de fabrikant kenmerkende witte verpakking met voorop een afbeelding op ware grootte van de telefoon. Rechts naast de telefoon is op kinderlijke wijze een raket getekend, waar een verwijzing naar HTC’s website op is gezet.

Op de achterkant van de doos vinden we in het Engels een kort lijstje met aandachtspunten van de telefoon. Zo wordt de Desire geprezen om zijn strakke en stijlvolle ontwerp, snelle browser en de HD-camera.

Als laatste is er onder dit lijstje ook nog een vrij uitgebreid overzicht van specificaties van de Desire S afgedrukt.

Inhoud

Als we de verpakking openschuiven is het eerste wat zichtbaar wordt, natuurlijk de Desire S. De telefoon is in een bedje van karton gelegd. Als we zowel de telefoon als dit kartonnen plaatje verwijderen, komt er een flink aantal boekjes tevoorschijn. In totaal kunnen we maar liefst 8 boekjes in de doos vinden, waaronder een quick guide, safety guide, warranty statement en contact. De eerste twee zijn ook uitgevoerd in het Nederlands en Frans.

Naast deze boekjes zitten er ook een USB-kabel, netstroomadapter met USB-aansluiting en een headsetje in het doosje. Het headsetje is helaas van het type earbuds, waar ik persoonlijk liever in-ears zie, vanwege het gebruikscomfort tijdens het bellen, luisteren naar muziek, etc.

Qua accessoires is HTC dus niet bepaald vrijgevig, maar we hebben natuurlijk wel alles wat we nodig hebben om van start te gaan.

Uiterlijk

Het meeste belangrijke aan het ontwerp van de Desire S is dat het toestel vervaardigd is uit één stuk alluminium, wat doet denken aan de Unibody-producten van Apple. De iPhone 4 is overigens géén Unibody-product, opvallend genoeg. De HTC Desire S dus wel, hoewel er hier en daar wel wat gesteggeld wordt is het voor HTC voldoende om te beweren dat de behuizing van de telefoon dus uit één stuk is gemaakt.

De HTC Desire S is qua uiterlijk nauwelijks nog te vergelijken met zijn voorganger. Dit komt voornamelijk door wijzigingen in het besturingssysteem zelf, waardoor de optische navigatieknop op de voorkant van de telefoon niet langer een vereiste is. Door het verwijderen van deze toets kon het toestel tevens wat minder hoog worden en schoven de navigatietoetsen die buiten het scherm vallen wat dichter naar het scherm toe. De toetsen zijn ook omgetoverd in een aanraakgevoelig oppervlak, in plaats van druktoetsen.



Deze toetsen zijn overigens ook verlicht, maar aan de instellingen van de verlichting is niets aan te passen. De toetsen zijn in normaal verlichte ruimtes niet verlicht. In donkere ruimtes zal de verlichting automatisch aanspringen. Het was prettig geweest als we er op zijn minst voor konden kiezen om de verlichting ook altijd aan of uit te hebben, maar HTC voorziet ons niet in deze vraag, helaas.

Het meest opvallende aan de voorkant van de HTC Desire S is natuurlijk het scherm, dat even groot is als dat van de voorganger. HTC heeft de telefoon opnieuw voorzien van een Super LCD-scherm met een resolutie van 480×800. Boven het scherm zit een brede speaker, maar hier zit bijvoorbeeld ook de lichtsensor verborgen. Naast de speaker zit een VGA-camera om te videobellen.



Als we de telefoon omdraaien komt de camera tevoorschijn. Het gaat om dezelfde lens als die van de Desire, met als verschil dat de telefoon nu in staat is om HD-video’s in 720p-formaat te schieten. De camera wordt geflankeerd door een LED-flitser en een speakertje, welke allen zijn geplaatst in een stuk hard plastic. Vermoedelijk zit hier ook de antenne voor WiFi, hier kom ik later nog op terug. Niet de gehele behuizing is dus van aluminium. Ook onderaan zit een flink stuk plastic. De telefoon is open te maken door dit stuk plastic naar beneden te duwen. Door de constructie van de telefoon gaat dit nog niet zo makkelijk. Regelmatig zal je opmerken dat je het plastic slechts tegen je eigen handen zit te duwen en dat de telefoon om die reden niet open zal gaan.

Als de telefoon open is kan je helaas nog niet bij het MicroSD- en SIM-slot. Hiervoor moet opvallend genoeg nóg een klepje verwijderd worden. Dit klepje houdt de accu op zijn plaats. Je kan wel de accu blokkeren met je duim en vervolgens een MicroSD- of SIM-kaart te plaatsen. In principe is het dus mogelijk om kaartjes te plaatsen terwijl de telefoon in is geschakeld. Helaas moet de telefoon opnieuw opgestart worden bij het plaatsen van een SIM-kaart. Het terugplaatsen van het klepje is overigens geen eitje, het komt regelmatig voor dat één van de twee corresponderende uitsparingen niet op de juiste plek gaan, waardoor de klep aan één kant niet juist geplaatst is. Dat is dus eventjes klooien.





Bovenop de telefoon zit op een goed bereikbare plaats de Aan/Uit-knop geplaatst. Verder vinden we hier ook een 3,5mm jack-plug terug voor de meegeleverde (of een andere) headset. Onderop is slechts een gaatje voor de microfoon terug te vinden.

De linkerkant herbergt een volumetoets, met hieronder een Micro USB-poort. De telefoon wordt opgeladen middels deze aansluiting. De andere kant is volledig leeg gelaten. Het enige dat we qua knoppen missen is een sluiter-toets voor de gevallen dat de telefoon gebruikt wordt als camera.