3min

Bouwkwaliteit en hardware

Bouwkwaliteit


Om ’s werelds dunste smartphone te produceren moet je heel wat in je mars hebben. De smartphone moet immers niet alleen dun zijn, maar op het gebied van robuustheid bovendien niet al te veel inleveren. Daar is Huawei wonderwel goed in geslaagd. Dat komt doordat het Chinese merk gebruik heeft gemaakt van kwaliteit hoogstaande materialen, zoals aluminium voor de zijkanten en bovenkant van het toestel. De voorkant is van Gorilla Glass, de achterkant van een hard, redelijk stroef plastic dat niet snel krast

De knoppen hebben enige bewegingsvrijheid, maar zitten niet storend los in de behuizing. De klepjes voor de SIM- en micro SD-kaart zitten een stuk steviger in de behuizing en zijn lastig te verwijderen, maar dat is een non-probleem omdat dat ook zelden zal gebeuren nadat de telefoon eenmaal in gebruik is genomen.



Een punt van kritiek is de plastic strip aan de afgeronde onderkant van de Huawei Ascend P6. Ter hoogte van de speaker zit hier veel speling op, het lijkt erop dat Huawei de strip op die plaats niet kon vastmaken doordat de speaker zich daar bevindt. Dat zou dan een ondoordachte ontwerpfout zijn die menig ander bedrijf ook zou kunnen maken, maar wel nog zou oplossen.

De stevigheid van de behuizing is afgezien daarvan echter dik in orde. Als je de telefoon een beetje probeert te buigen toont het aan scherm dat het daar totaal geen moeite mee heeft. Bij telefoons met een mindere bouwkwaliteit zou het scherm bij zo’n actie blekken gaan vertonen. Opvallend genoeg gebeurt dat wel als je op het scherm drukt, daarvoor hoef je ook helemaal niet hard te drukken. Hoewel gebruik wordt gemaakt van Gorilla Glass, is de constructie voor zulke krachten dus blijkbaar niet toereikend.

Hardware


Huawei heeft voor de Ascend P6 gebruik gemaakt van een eigen processor; de Huawei K3V2 van dochterbedrijf HiSilicon. Deze chip bestaat uit vier Cortex A9-rekenkernen die draaien op 1,5 GHz. Als grafische kern is voor een Vivante GC4000 gekozen. Deze GPU hebben we in onze tests nog niet voorbij zien komen, wat we daarvan mogen verwachten is dus onduidelijk. De resultaten komen verderop in dit artikel echter aan bod. De smartphone heeft 2GB aan werkgeheugen aan boord.

De interne opslagruimte bedraagt 8GB en dat is voor een vlaggenschip niet al te veel. De topmodellen van de concurrentie zijn voorzien van 16GB of meer. Natuurlijk is de opslagruimte dankzij de micro SD-poort nog wel uit te breiden met een aanvullende 32GB, maar aangezien Android-applicaties altijd voor een deel op het interne geheugen moeten staan, bereik je op een gegeven moment een limiet.

Huawei heeft gebruik gemaakt van een IPS+ LCD-scherm van 4,7 inch. Het scherm heeft een resolutie van 720 bij 1280 pixels en heeft daarmee een pixeldichtheid van 312 pixels per inch. Het scherm wordt beschermd door een laag Gorilla Glass.

Voor de connectiviteit van de Huawei Ascend P6 is voorzien in ondersteuning voor 802.11 b-, g- en n-netwerken. Daarnaast is er voorzien in ondersteuning voor Bluetooth 3.0, maar NFC-ondersteuning ontbreekt. Voor een high-end model is dat een opvallend gemis, net als dat deze smartphone geen 4G-netwerken ondersteunt. Dat laatste is momenteel nog niet echt een probleem, maar de grote telecomproviders rollen momenteel hun 4G-netwerken uit en je koopt een smartphone normaal gezien voor een periode van meerdere jaren, dus raakt dan al gauw achterop.

Foto’s schiet je met de camera aan de achterkant met een maximale resolutie van 8 megapixels, de camera aan de voorkant heeft een opvallend hoge resolutie van 5 megapixel. Huawei kiest daarvoor omdat het in Azië belangrijk wordt bevonden dat je goede selfies kunt maken. Daarvoor is een 5 megapixel-camera ruim voldoende. Het opnemen van video’s gebeurt in een maximale resolutie van 1080p met 30 beelden per seconde. De camera aan de voorkant gaat tot 720p.

De accucapaciteit bedraagt 2.000 mAh. Dat is relatief weinig voor een toptoestel, maar verderop in dit artikel zal blijken of dat ook werkelijk een probleem is.