3min

Tags in dit artikel

,

Werking

Het instellen van een route gaat met de TomTom zeer gemakkelijk. Sinds 2003, toen TomTom met de Navigator 2 software kwam, is er in grote lijnen niet echt veel veranderd aan de manier waarop er genavigeerd wordt. Er zijn echter wel veel wijzigingen en extra’s doorgevoerd, enkele daarvan zal ik hier gaan bespreken.

Spraakcommando’s


Zo kent deze TomTom de mogelijkheid om via spraakcommando’s een locatie op te geven. Dit is erg handig en zorgt er voor dat je je handen bijna niet meer van het stuur hoeft te halen om een adres in te voeren. Nu heb ik standaard lage verwachtingen van dit soort spraakherkenningsoftware omdat het vaak nauwelijks werkt, maar deze verwachtingen bleken geheel ongegrond. Zelfs tijdens het rijden kwamen mijn orders ondanks het omgevingsgeluid toch nog goed door.



Verbinding met telefoon


Verder heeft de TomTom ook nog een feature om je telefoon door middel van Bluetooth te verbinden. Dit brengt enkele leuke mogelijkheden met zich mee, zo kan het navigatiesysteem dan fungeren als handsfree-kit waarop je duidelijk de beller ziet en makkelijk inkomende telefoontjes kunt aannemen of afwijzen. Maar dankzij de grote database met nummers van de "Nuttige Plaatsen" kan ook eenvoudig een lokaal hotel, garage of ziekenhuis worden gebeld. Dit alles is perfect geïntegreerd in de software.




Verder beschikt het apparaat over nog een aantal handige functies waaronder de mogelijkheid om mediabestanden af te spelen. Ook is er een handige "help-mij" menu-optie waar je onder andere handleidingen van het Rode Kruis (voor ongevallen) kunt zien en snel kunt bellen, rijden of lopen naar een ziekenhuis of andere hulpdienst.

Houder, touchscreen en GPS-chip


Maar dan nu naar de eigenschappen waar het echt om draait, het navigeren en de werking in het dagelijks gebruik. De houder werkt eigenlijk perfect, je kan de TomTom makkelijk in de houder stoppen en eruit halen. Deze wordt met een grote zuignap aan de voorruit bevestigd en bleef tijdens het testen over hobbelige weggetjes goed zitten. De TMC antenne voor file-informatie is door zijn lengte (een draad van ongeveer één meter) nogal onhandig om aan de voorruit te bevestigen.

Het touchscreen werkt fijn en reageert goed wanneer je op een item drukt. Het matte scherm was zelfs in het volle zonlicht redelijk te bekijken. Verder doet de ingebouwde SiRFstar III GPS-ontvanger, die nu als standaard wordt gezien, goed zijn werk. De ontvanger had geen problemen met de warmtewerende voorruit van mijn auto had altijd binnen enkele seconden een GPS-fix.

Kaarten en routeberekening


De kaarten van Tele Atlas zijn van uitstekende kwaliteit, nergens lieten de kaarten mij in de steek. Het apparaat kent ook de optie om fouten in de kaart te veranderen en deze naar TomTom en andere gebruikers te sturen. Deze functie werkt makkelijk en zorgt er voor dat je kaarten altijd up-to-date zullen zijn.


Het berekenen van de routes verliep snel, de routes worden overigens berekend via een nieuw algoritme genaamd "IQ Routes". Dit algoritme berekent routes op basis van de echte gemiddelde snelheden die TomTom heeft verzameld. In de praktijk kon ik echter niet zo veel verschillen vinden tussen de routes die TomTom Navigator 6 (zonder "IQ Routes") aangaf en de GO 730.

De laatste toevoeging die ik erg fijn vond werken is de "Geavanceerde rijstrookaanwijzingen", een functie die al langer bij concurrenten als ALPINE beschikbaar zijn. Het komt er in principe op neer dat wanneer je een moeilijke verkeerssituatie op de snelweg krijgt een plaatje voorgeschoteld krijgt waar precies op staat aangegeven welke rijstroken je moet pakken om de route te volgen. Dit werkte erg fijn en foutloos.