5min Devices

Review: Asus P7P55D-E Premium review

Features

Werking SATA en USB 3.0


Ook dit bord is dus uitgerust met USB3.0 en SATA3, net als het eerder geteste Gigabyte-moederbord. Alleen is de implementatie van USB3.0 en SATA3 op het Asus-moederbord wat beter uitgewerkt. Ik heb het bij het Gigabyte-bord al verteld, maar ik leg het nog even duidelijk uit: de Intel Core i5/i7 heeft zestien PCI-E 2.0 lanes beschikbaar. Gigabyte gaf bij zijn bord acht PCI-E 2.0 lanes van de processor aan de USB3.0-controller en aan de SATA3-controller. Hierdoor heeft het bord, ook als je slechts één videokaart gebruikt, nog slechts acht lanes over voor de grafische kaart. Het grote nadeel is dat je bij gebruik van twee videokaarten de eerste in x8-modus draait en de tweede in x4. Wil je beide videokaarten gebruiken in x8, dan werkt USB3.0/SATA3 niet meer. En vier PCI-e lanes voor een high-end grafische kaart is simpelweg niet genoeg. Acht lanes is voor een high-end grafische kaart ook nog genoeg, maar dan mag je ongeveer een prestatieverlaging van een tot twee procent verwachten.

Gelukkig gooit Asus het over een andere boeg en pakt het beter aan.
Asus geeft de 16 PCI-E lanes aan de grafische kaart, of twee keer x8 bij gebruik van SLI/Crossfire-opstelling. Je grafische kaart, als hij in z’n eentje is, blijft dus op volle snelheid werken. Je vraagt het je al af, hoe werkt USB 3.0 en SATA3 dan nog? Heel simpel. De P55-Chipset beschikt ook nog over vier PCI-E lanes, maar dit zijn slechts PCI-E 1.1 lanes en dus gelimiteerd aan 250Mb/s bandbreedte, wat simpelweg niet genoeg is voor USB3.0 en SATA3. Asus heeft echter een speciale PLX-chip geintegreerd die de vier PCI-E 1.1 lanes van de chipset weer omzet naar 2 PCI-E 2.0 Lanes, voor in totaal dus twee keer 500 MB/s. Dit is genoeg om SATA3 en USB3.0 op volle snelheid te laten werken, zonder een prestatieverlies bij de grafische kaart.

Review: Asus P7P55D-E Premium review
De PLX Chip

Fasen


Op het recent geteste Gigabyte-bord vonden we 24 fasen terug, wat ik al aan de hoge kant vond. Van het aantal fasen op het Asus bord word je helemaal duizelig. We vinden op het bord namelijk totaal 35 fasen!
Persoonlijk heb ik zo’n groot aantal fasen altijd marketingpraat voor goede overklokbaarheid gevonden, wat ook zo blijkt te zijn. Gelukkig voor jou en je stroomrekening heeft Asus een ‘Hybrid Phase’-technologie die het aantal fasen dat je niet gebruikt simpelweg uitschakelt. Er kunnen bij dit bord 32 fasen voor de CPU gebruikt worden en drie voor het geheugen.

Turbo-V Remote


De Turbo-V Remote is een speciale bedrade afstandsbediening die je intern op het moederbord kan aansluiten. Het draad is twee meter lang, dus genoeg om hem uit je kast te leiden. Met deze afstandbediening kun je heel makkelijk overklokken, zelfs tijdens het benchmarken. Zo kun je tijdens een GPU-benchmark de CPU-klok opschroeven. En als de CPU-test aanbreekt, de CPU weer wat omlaag klokken om stabiliteit te behouden en een maximaal resultaat neer te zetten. Ook kun je drie profielen maken, die je door op de A,B of C toets te drukken activeert. Verder kun je hiermee ook energieschema’s selecteren zoals hoge prestaties, of energiebesparing. Ben je er klaar mee, dan kun je met de computer ook uitzetten met de afstandsbediening.

MemOK!


Dit is een speciale functie die bij het opstarten automatisch de geheugencompatibiliteit controleert. Gaat er iets fout, zie je een rode LED naast een knop die je er op attendeert dat er iets fout gaat met het geheugen. Als je deze knop indrukt, gaat het systeem automatisch geheugeninstellingen opzoeken waarmee het systeem wel wil booten, zo kan MemOK! onderandere meerdere SPD-profielen aanspreken en XMP activeren.

Review: Asus P7P55D-E Premium review
De MemOK! knop is altijd makkelijk bereikbaar.

Onboard-Switches


Op het bord zelf zien we onder andere een powerknop en een resetknop. Tussen het I/O-panel vinden we een Clear-CMOS knop. De meest bijzondere switches zitten echter bovenaan het bord en heten de CPU/IMC/DRAM overvoltage switches. Deze switches hebben een 1-2 stand, en een 2-3 stand. De meeste mensen zullen er de aloude dip-switches in herkennen. Het activeren van deze switches brengt hogere voltages met zich mee. Zo stijgt het al forse 1,7 V CPU-voltage naar maximaal 2,1 V, het IMC/VVT-voltage stijgt eveneens van 1,7 V naar 2,1 V. Ook bij het geheugenvoltage wordt meer ruimte gecreerd, hier wordt tot 2,5 V mogelijk in plaats van 2,0 V. Het nut hiervan is beperkt. Een overklokker die zijn i7 860 op 4,0 GHz wil hebben, hoeft niet verder te kijken dan 1,4 V en de i7 870 had genoeg aan 1,45 V. Ook is 2,0 V voor het geheugen echt het maximum, daarna ga je echt de gevarenzone in en kun je je geheugen of cpu molesteren. Helemaal nutteloos is het niet, want iemand die met LN2 aan de slag gaat, kan deze voltages heel goed nodig hebben. Alleen snap ik niet waarom hier een speciale switch voor nodig is, misschien om extra fasen te activeren om deze voltages mogelijk te maken?

Verder


Het bord is uitgerust met een VIA-audiochip die maar liefst, via SPdif, tien audiokanalen kan aansturen. Uit meerdere tests bleek de VIA-chip ook zeker niet onder te doen voor de Realtek ALC889 die we op de meeste P55-borden tegenkomen.