A general must be a charlatan
De grafische engine verschilt eigenlijk niet van de originele Empire-versie en is daardoor redelijk zwaar. Ondanks dat ik toch een redelijk zwaar systeem gebruikt heb moesten de grafische kaarten soms flink hun tanden laten zien om de gemiddelde vijftig frames per seconde vast te kunnen houden. Vooral wanneer infanterie schiet in combinatie met kanonnen daalt de framerate, het beeld schudt en tovert ware pareltjes van effecten op het scherm.
Rook blijft boven het speelveld hangen, kanonskogels maken gaten in de grond en alsof het geweld nog niet erg genoeg is vliegen er bomen, struiken en vliegen (ja, strontvliegen) in het rond. In de woestijn stuift het zand op wanneer je legers eroverheen marcheren en zul je in het geval van regen man tot man gevechten moeten houden door de verminderde effectiviteit van buskruit.
AI
De AI is niet heel erg slim wanneer je het spel speelt op ‘normal’, pas bij ‘hard’ of ‘very hard’ worden de gevechten moeilijk. Het is stukken beter dan Empire maar nog steeds in staat belachelijke dingen te doen zoals generaals voor mijn vuurlinie langs laten lopen of één voor één versterkingen laten afslachten. De Deense-veldslag die hierboven is afgebeeld vormde nauwelijks een probleem en konden met niet al te veel moeite richting Zweden gestuurd worden. Na het veroveren van een land kan er tegenwoordig gekozen worden om de stad rustig te bezetten, te plunderen of een onafhankelijke staat ervan te maken die onder bescherming staat van jou land. In ruil hiervoor gaat 50% van al hun inkomsten naar jou en zullen legers per direct in het land aanwezig zijn.
Laadscherm tussen een veld- zeeslag.
Eigenlijk verschilt het spel niet zoveel van zijn voorganger. Het blijft een kwestie van je rijk vergroten, economie gezond houden en vriendjes blijven met zoveel mogelijk andere landen.