5min

Tags in dit artikel

,

Installatie en Gebruik

Installatie

Toen wij de HD2 aangesloten hadden had het apparaat uit eigen initiatief een resolutie ingesteld waar wij niet bepaald tevreden over waren. We sloten de HD2 immers via HDMI aan op een Full HD-scherm. De HD2 koos echter voor een resolutie die ons scherm weinig zinde, het knipperde en verschoof aan alle kanten, geen fijn gezicht.

Helaas wordt ook niet op het scherm gelijk gevraagd om de resolutie in te stellen, dus dit moesten we dan maar door middel van een zoektocht op de afstandsbediening oplossen. Na even klooien konden we wel een resolutie van 1080p instellen.



Vervolgens zien we voor de eerste maal het menu van de HD2, wat op zich prima oogt. Wanneer we gebruik gaan maken van de afstandsbediening merken we echter direct dat het menu vrij traag is. Het is niet echt prettig om door de verschillende vensters heen te lopen en we hopen dan ook dat we dit niet al te vaak hoeven te doen. Wat betreft snelheid kunnen we direct nog een kanttekening maken. Wanneer we de HD2 volledig naar smaak hebben ingesteld kost het meer dan een minuut om volledig gebruiksklaar te zijn. Dat is in onze ogen bijzonder lang voor een mediaspeler.

Afgezien van de trage menu’s kunnen we verder niet echt klagen over de menu’s zelf. Deze zijn duidelijk ingedeeld. Wat betreft de aansturing is er dan weer wel een grote fout gemaakt. Met de pijltjesknoppen kan je navigeren, wat prima is. Wil je echter van menu wisselen, dan moet je met de hoofdstuk-knop gaan schakelen. Wij vinden dit hoogst onlogisch en snappen echt niet hoe AC Ryan hiertoe gekomen is. Deze knoppen zitten qua hoogte ook niet op de zelfde plaats op de afstandsbediening dan de pijltjesknoppen. Na een gewenningsperiode gaat het navigeren prima, maar de door AC Ryan ontworpen manier van navigeren is op geen enkele manier beter dan die van andere mediaspelers.



Gebruik

Het opstarten van de HD2 duurt lang. Heel lang. Nadat we de aan-knop hebben ingedrukt kunnen we nog ongeveer 60 seconden wachten totdat we volledig gebruik kunnen maken van de HD2. Wanneer we gebruik maken van verschillende functies komen we vaak freezes tegen. De software van de HD2 lijkt op het moment nog lang niet optimaal te zijn, anders zouden dit soort freezes zich natuurlijk ook niet voordoen. Ook voor de freezes wordt de HD2 al vrij traag. Over het algemeen vind ik de navigatie zeker niet vloeiend verlopen en het is dan ook geen pretje om door de menu’s te struinen.

Als we de mediaspeler eenmaal in hebben geschakeld valt gelijk op dat het grafische uiterlijk van de HD2 vooral in grafisch opzicht aardig verschilt van zijn voorganger. We kunnen vooral stellen dat het uiterlijk wat overzichtelijker is geworden. Bij de vorige interface was het namelijk zo dat in het hoofdmenu niet alle onderdelen (video, audio, browser, etc.) in één beeld zichtbaar waren. Ook bij de HD2 is dit helaas het geval, maar het aantal zichtbare opties is van 3 naar 5 verhoogd, wat het geheel toch al wat duidelijker maakt. Daarnaast is er een balk met bolletjes toegevoegd, zodat men kan zien waar hij/zij zich op het moment bevindt in het menu.

Qua visueel uiterlijk is AC Ryan wel dicht bij het origineel gebleven, icoontjes en kleurgebruik blijven redelijk bij het bekende. Zie voor een vergelijking ook de afbeeldingen in de review van de originele PlayOn!HD.

Het hoofdscherm van de HD2 is onderverdeeld in acht kopjes, namelijk: Movies, Music, Photo, Files Manager en Internet Media, Jukebox, Torrents en Setup. De eerste drie spreken voor zich. We vinden hier de bestanden terug die je onder de desbetreffende mediagroep kan onderverdelen. Ook Files Manager is redelijk recht toe, recht aan. Als we dit menu openen verschijnt er een icoon voor elk aanwezig medium, zoals de interne HDD, netwerk en aanwezige USB-sticks. Vervolgens kan één van deze onderdelen geselecteerd worden om bijvoorbeeld data te overhevelen van het ene medium naar het andere. Tevens kan natuurlijk de naam van een bestand gewijzigd worden of kan het verwijderd worden.

Internet Media is een interessant onderdeel van het hoofdmenu. Wanneer op dit icoon gedrukt wordt komt een overzicht met verschillende online services tevoorschijn. Zo zijn bijvoorbeeld YouTube, Pandora, Twitter, Flickr, Picasa en Facebook aanwezig. In totaal zijn er maar liefst 14 services beschikbaar op onze HD2. Wellicht verschilt dit per land. Services als YouTube en Facebook werken prima, maar Twitter duurt dan weer opvallend lang om ingeladen te worden. Niet voor iedereen zullen deze extra functies voor de HD2 een verschil maken, maar dit is wel het opzicht waarin de HD2 het meest verschilt van zijn voorganger.
Overigens, om beter gebruik te kunnen maken van bijvoorbeeld Facebook en Twitter wordt tevens gevraagd om een USB-toetsenbord en -muis aan het apparaat te koppelen. Het is geen vereiste, maar het kan wel. En dat is natuurlijk wel erg mooi.

De Jukebox-functie geeft je de mogelijkheid om bestanden uit een bepaalde playlist af te kunnen spelen. Met de Bittorrent-client is het net als bij de voorganger van de HD2 mogelijk om torrent-bestanden in te laden en te laten downloaden. Het gebruik hiervan is vrij simpel, je zorgt voor een torrent-bestand, bijvoorbeeld via een USB-stick of netwerk en opent dit met de Files Manager. Vervolgens wordt de data gedownload. Je moet er echter wel voor zorgen dat de data die gedownload wordt niet verpakt is in een archief, want dan kan de HD2 er niets mee. De torrent-client is in te stellen door middel van een aantal simpele opties voor bijvoorbeeld de maximale down- en uploadsnelheid. Hoewel AC Ryan tussen neus en lippen beloofde te overwegen om een update voor Usenet te ontwikkelen, is ook bij de HD2 geen ondersteuning voor deze vorm van downloaden aanwezig, dat is wel een gemiste kans.



Afstandsbediening

De afstandsbediening van de HD2 is volledig opnieuw ontworpen, maar niet per se overzichtelijker geworden. De originele afstandsbediening kende immers 48 knoppen, terwijl de nieuwe afstandsbediening er 49 heeft. Om de één of andere reden lijkt het echter alsof de nieuwe afstandsbediening véél meer knoppen heeft. Door een minder eenduidig kleurgebruik is de nieuwe afstandsbediening wat mij betreft alleen maar onduidelijker geworden.

De afstandsbediening doet overigens gewoon wat hij moet doen; commando’s doorgeven. De indeling van het apparaatje is echter niet optimaal, zoals eerder al vermeld.