4min

Verpakking en uiterlijk

Verpakking

De Samsung Galaxy S II wordt geleverd in een doosje van zwart karton. Op de voorkant staat in zilveren letters geschreven ‘Samsung Galaxy S II 1,2 GHz’. Ook op de zijkant vinden we deze tekst nog eens terug.

Op de achterkant staan de belangrijkste kenmerken van de telefoon vermeld. Zo staat er natuurlijk duidelijk vermeld dat dit een dual-core telefoon is, met een processor die draait op 1,2 GHz. Verder is de telefoon in staat om video’s op te nemen in 1080p-formaat en zijn er twee camera’s aanwezig. De camera achterop de telefoon heeft een resolutie van 8 MP, de camera op de voorkant moet het doen met 2 MP, wat overigens ruim genoeg is voor videobellen.

Een andere opvallende verschijning in het specificatielijstje is Bluetooth 3.0, welke een stuk sneller en betrouwbaarder is dan zijn voorgangers.





Inhoud

In het zwarte doosje vinden we naast de telefoon handleidingen, een in-ear headset, extra rubbertjes voor deze headset, een USB-kabel en een netstroomadapter met eigen draad. Meestal zien we slechts een adapter waarin men de meegeleverde USB-kabel kan steken. Eerlijk gezegd vind ik dit laatste handiger. Eén kabel voor alle handelingen is natuurlijk wel zo prettig, het is ook weer een kabel minder om kwijt te raken, denk ik dan.

Uiterlijk

Als we de Galaxy S II hebben ontdaan van alle stickers die er vanuit de fabriek als bescherming op worden geplakt, kunnen we de Galaxy S II voor het eerste in zijn volle schoonheid bewonderen. Bekend is dat de telefoon de op één na dunste ter wereld is en dit is duidelijk te merken. De telefoon is echt erg dun en hij voelt ook vrij licht aan. Vooral voor de grootte van de telefoon natuurlijk. Want hoewel de Galaxy S II dus ontzettend dun is, is deze zeker niet klein te noemen. Dit komt natuurlijk grotendeels door het scherm van 4,3 inch dat de Galaxy S II huisvest.



Dit scherm vinden we natuurlijk op de voorkant terug. Verder zien we hier linksboven ook de eerste van twee camera’s, deze heeft een resolutie van 2 megapixel. Rechts hiervan vindt men de speaker voor telefoongesprekken. Onder het scherm is op het eerste gezicht alleen een vierkante Home-knop terug te vinden. Als we de telefoon inschakelen zien we dat hier ook de twee andere Android-toetsen zijn gepositioneerd, het gaat hier om de menu- en terug-knoppen. Deze toetsen zijn verwerkt in de behuizing en aanraakgevoelig. De middelste toets is een echte druk-knop. Ruimte voor een zoek-knop was er blijkbaar niet.

Op de achterkant van de telefoon vinden we de tweede camera welke kiekjes in 8 megapixel-formaat moet kunnen schieten. Daarnaast kan men ook filmpjes van 1080p schieten met deze camera. Naast de camera zit een LED-flitser voor de duistere locaties en situaties. Rechts onderaan zitten twee kleine sleufjes waaronder een speaker zit, welke gebruikt wordt voor handsfree gesprekken en het afspelen van audio in bijvoorbeeld spellen, muziekfragmenten en video’s.





Aan de linker zijkant van de Galaxy S II is bovenaan een gaatje te vinden om een polsbandje te bevestigen. Waarom Samsung dit gaatje bovenaan de telefoon heeft geplaatst is me niet geheel duidelijk. Natuurlijk wordt dit toestel ook in landscape-mode gebruikt en in dat geval is er eigenlijk geen ideale plek voor een polsbandje.
Verder vinden we ook een dubbele knop voor de volumeregeling.

Aan de andere kant heeft Samsung slechts één knop geplaatst en dat is de aan/uit-knop. Deze zit voor mij normaal gezien precies op de plaats waar ik mijn wijsvinger houd, wat bij het ontgrendelen natuurlijk prettig is. Het is tijdens het gebruik niet voorgekomen dat ik deze knop per ongeluk indrukte, al is de weerstand niet erg groot. Ik kan me wel voorstellen dat dit wel eens fout zal gaan.





Bovenaan is alleen een 3,5 mm jack-plug te vinden terwijl onderaan het toestel alleen een gaatje voor de microfoon en een micro-USB-poort geplaatst is. Al met al is de Galaxy S II dus qua knoppen en aansluitingen niet bepaald uitgebreid.

Als we het plastic kapje van de telefoon afhalen zien we een grote accu welke een capaciteit heeft van 1650 mAh. Boven deze accu zit een MicroSD-slot wat alleen te bereiken is door de accu te verwijderen. Het slot voor de SIM-kaart is dan weer wel te bereiken zonder de accu te verwijderen. Wat mij betreft had dit andersom gemogen, want als we de SIM-kaart in het toestel steken terwijl deze al is ingeschakeld, wordt de kaart niet herkend. Voor een MicroSD-kaart hoeft men doorgaans echter niet opnieuw op te starten.

Het terug plaatsen van de plastic achterkant is wat lastig, deze zit op een wat omslachtige wijze vast. Eerst moet de onderkant geplaatst worden, waarna de rest van de kap op maar liefst vijftien plaatsen moet worden vastgedrukt. Natuurlijk hoeft dit niet één voor één, maar toch. Prettig werkt het niet en het voelt ondoordacht en goedkoop.