iPod nano
Inhoud van verpakking
De iPod nano wordt in een doorzichtig plastic doosje geleverd. In de verpakking vinden we grotendeels dezelfde accessoires als bij de iPod touch, namelijk de handleidingen, Apple-stickers, EarPod-oortjes en een Lightning-kabel. Het ontbreekt in vergelijking enkel aan een polsbandje.
Uiterlijk
Net als de iPod touch is ook de iPod nano voorzien van een geanodiseerde behuizing, welke prettig in de hand voelt. De voorkant is in het geval van onze rode iPod nano natuurlijk van wit plastic, maar afhankelijk van de uitvoering kan dit dus ook zwart zijn.
De iPod nano is nog iets dunner dan de iPod touch. In vergelijking met de vorige versie van de iPod nano zijn er qua uiterlijk overigens erg veel wijzigingen doorgevoerd. De iPod nano uit 2011 was namelijk niet veel meer dan een vierkante iPod shuffle met een aanraakgevoelig scherm op de voorkant. De iPod nano doet weer meer denken aan de oude iPod nano’s, maar dan wel met de voorkant van een iPod touch. Grappig detail hierbij is overigens dat er geen vierkant icoontje in de home-knop staat, maar een cirkel. Dit komt overeen met de applicaties die je in de interface terugvindt, die hebben namelijk ook ronde iconen in plaats van vierkant.
De iPod nano heeft zoals inmiddels duidelijk mag zijn een Lightning-aansluiting gekregen. Verder vind je volumeknoppen, een aan/uit-knop en een jack plug op de behuizing terug.
Gebruik
Het schermpje van de iPod nano is van redelijke kwaliteit. Van dichtbij zijn de afzonderlijke pixels wel te herkennen, maar op normale afstand is het voldoende scherp om prettig te kunnen gebruiken. Aanrakingen worden goed opgevangen en het apparaatje reageert snel.
Qua functies is de iPod nano in vergelijking met de iPod touch erg gelimiteerd. Dat komt doordat derden in principe geen applicaties voor de MP3-speler kunnen ontwikkelen, tenzij je een grote partij als Nike bent, zo blijkt. De enige applicatie van buitenaf is namelijk de Fitness-app van Nike. Je vindt geen App Store op de iPod nano, dus het aanbod uitbreiden is er ook niet bij. Waar de iPod touch dus makkelijk voorzien kan worden van extra apps, is dit feestje er bij de nano niet bij. Zo kan je met de nano dus ook geen spelletjes spelen.
Het blijft dus bij de volgende applicaties: Muziek, Video’s, Fitness, Podcasts, Foto’s, Radio en Klok. De radiofunctie is overigens uniek voor de iPod nano, andere iPods hebben standaard niet de beschikking over deze functionaliteit.
De interface van de nano oogt grappig, maar ook wel vrij goedkoop. Wellicht is dat ook wat Apple wil uitstralen, maar dat zou dan een primeur zijn omdat het bedrijf daar over het algemeen niet voor staat. Opvallend is trouwens dat er geen terug-knoppen in de balk bovenin verschijnen, maar dat je een venster teruggaat door een horizontale veeg over het scherm te maken.
Conclusie
De iPod nano is een leuk apparaat, maar eigenlijk te eenvoudig om dat ook te blijven. Je kan geen apps installeren en dat is in deze tijd wel iets waar mensen op zitten te wachten. Ik kan begrijpen dat Apple niet nóg een resolutie wil toevoegen voor app-ontwikkelaars, maar het was toch wel aardig geweest als er bijvoorbeeld spelletjes voor de kleine iPod beschikbaar zouden zijn. Hoewel het niet comfortabel zou zijn om te internetten met de iPod nano, is ook het gemis van WiFi wel merkbaar, maar niet onoverkomelijk.
De interface oogt erg simpel, maar daar staat tegenover dat de iPod nano prima reageert op aanrakingen en gewoon doet wat hij hoort te doen; muziek en video’s afspelen en foto’s bekijken. Een prijs van 172 euro vind ik persoonlijk echter vrij hoog, als je gaat kijken wat je nou echt kan met de iPod nano.
48 minuten geleden
