Review: LG G2: Praktische rug?

Software en gebruikservaring

Algemeen

De LG G2 ligt goed in de hand dankzij de afgeronde zijkanten. Voor mij is het scherm van 5,2 inch ondanks de dunne bezel te groot, maar dat is een persoonlijke kwestie en niet bij iedereen hetzelfde. Toch zullen er veel mensen zijn die de telefoon niet goed met een hand kunnen besturen. Als je de G2 overweegt zou ik je dan ook met klem aanraden om het toestel in de winkel uit te proberen en te bekijken of je wel overal goed bij kunt als je de telefoon met één hand bestuurt.

LG biedt wel de mogelijkheid om het toetsenbord naar de linker- of rechterkant van het scherm te verplaatsen, maar die werking geldt dan ook als je de telefoon wél met twee handen gebruikt. Dat komt doordat deze functie in het Instellingen-menu is verscholen en niet makkelijk met een druk op een knop aan of uit te zetten is.

Als je de G2 uit de doos haalt, is er op dit moment Android 4.2.2 Jelly Bean op geïnstalleerd. Dat is niet de meest recente versie van het mobiele besturingssysteem en voor een vlaggenschip zou je dat eigenlijk wel verwachten. Vooral omdat Samsung er met de Galaxy Note 3 wel in slaagt. Op dit moment is er nog geen systeemupdate beschikbaar voor de G2 en daarmee loopt LG dus wel wat achter de feiten aan. Het is aan de ene kant geen regelrechte ramp omdat Android 4.3 niet bizar veel nieuwigheden brengt, maar het is aan de andere kant dan weer wel wat meer dan een schoonheidsfoutje van LG. Dat hebben de Koreanen vooral te danken aan concurrent Samsung, dat gewoon wel doet wat het moet doen met zijn meest recente high-end smartphone.

Knoppen op de rug

Alle knoppen waarover de G2 beschikt zitten verwerkt op de rug. De filosofie hierachter is te begrijpen, als je bijvoorbeeld aan het bellen bent rust je wijsvinger op deze plaats en is het eenvoudig om je volume aan te passen. Ook kan je volgens LG makkelijk selfies schieten met de front-camera door op de volumeknoppen te drukken. Ik ben echter niet onder de indruk. Ik heb het de tijd gegeven om eraan te wennen, maar er zijn teveel nadelen bij die kleine voordelen. Het is wel een leuke poging, maar ik verwacht niet dat dit een nieuwe trend zal worden bij toekomstige smartphones.

Gelukkig werken de knoppen niet volledig averechts waardoor de G2 geheel onwerkbaar zou worden, want dat was natuurlijk ook een mogelijkheid. In eerste instantie zal je door die aan-knop op de achterkant waarschijnlijk vinden dat de smartphone lastig in en uit te schakelen is. Als je de telefoon normaal in je hand houdt heb je je wijsvinger normaliter immers niet op die knoppen rusten.

Gelukkig ontwaakt de G2 ook wanneer je tweemaal op het scherm tikt en op diezelfde manier schakel je het scherm ook weer uit. Deze methode werkt bij het uitschakelen overigens maar in een zeer beperkt aantal gevallen. Het komt vaak voor dat je eerst op de Home-knop van Android moet drukken om dan pas het scherm uit te kunnen schakelen. Of je moet op zoek gaan naar die knop op de achterkant. Beide handelingen zijn omslachtiger dan nodig en daarmee snijdt LG zich gewoon in de vingers. De knoppen op de achterkant lossen wel problemen op, maar creëren helaas een veelvoud aan nieuwe obstakels.

LG’s Android-skin

De LG G2 is dus uitgerust met Android 4.2 Jelly Bean. LG heeft het gebruikelijke uiterlijk van Android flink onder handen genomen, wat direct een verklaring is waarom er nog geen Android 4.3 beschikbaar is. Die wijzigingen moeten voor een groot deel steeds opnieuw worden doorgevoerd.


De G2 biedt bijvoorbeeld de mogelijkheid om de Android-knoppenbalk onderaan het scherm aan te passen. Er zijn zes combinaties mogelijk en eventueel is het thema ook aan te passen. Dit is handig voor mensen die bijvoorbeeld overstappen vanaf een Android-smartphone van een ander merk, waarbij de indeling van de knoppenbalk nog wel eens kan variëren. Zo hoef je niet opnieuw te wennen. Het is wel jammer dat er geen combinatie bestaat die overeenkomt met de multitaskknop van Android, noch de indeling die Google zelf prefereert: Terug, Home en Multitasking.

In het multitaskscherm -dat te bereiken is door de Home-knop lang ingedrukt te houden- vind je snelkoppelingen om alle actieve apps af te sluiten en naar de Taakbeheerder te gaan. Er zijn zeven hoofdschermen in te stellen en het vergrendelscherm kan desgewenst worden uitgebreid met widgets. Met die widgets kan je zaken als de Camera-app, Gmail, Google Now, Google+ en de IR-afstandsbediening snel openen, inkijken of gebruiken.


LG heeft ook een eigen methode onder de naam Qslide ingebouwd om schermen op een kleiner formaat weer te geven, zodat je beter kunt multitasken. Anders dan bij Samsung is er één app die de volledige schermgrootte inneemt, de andere overlapt die app en kan desgewenst worden versleept, afgesloten of deels doorzichtig gemaakt worden. Net als bij Samsung is dit geen algehele oplossing; apps moeten door ontwikkelaars worden klaargestoomd voor deze functie.

Door een app met drie vingers naar links weg te vegen kan deze ook tijdelijk opzij worden gezet, om deze op een later moment weer terug te halen door met drie vingers naar rechts te vegen. Je kan hier ook meerdere apps wegzetten, met een maximum van drie. Het is een leuke toevoeging, maar eigenlijk is er nauwelijks of zelfs geen meerwaarde boven de standaardmethode voor multitasking in Android, bijvoorbeeld omdat deze meer dan drie inactieve apps toestaat.

Geluid

De LG G2 heeft een teleurstellende speaker. Voor een high-end apparaat mag je echt meer verwachten dan waarmee LG in dit geval komt aanzetten. De lage tonen zijn geheel afwezig en als je het volume op het maximum zet gaat de kwaliteit aanzienlijk achteruit.

De meegeleverde QuadBeat 2-headset maakt nog wel wat goed. Ze zitten prettig in de oren en het geluid is in de meeste opzichten best goed, maar ook hierbij zijn de lage tonen nou niet indrukwekkend te noemen. Er valt in de Instellingen-app ook niets aan de geluidsuitvoer te wijzigen om het zaakje te verbeteren. LG slaat wat dit betreft de plank volledig mis.

Scherm

De G2 is uitgerust met een Full HD-scherm van 5,2 inch. Het scherm is scherp en de kleuren ogen goed. Wel moet gezegd dat de kleuren een tikkeltje uitgewassen ogen en ook zijn de kijkhoeken in horizontaal opzicht iets minder goed als je de G2 naast andere high-end modellen legt. Het zijn verschillen die je normaliter niet zal opmerken en waar je je zeker niet aan zal ergeren.

Als er veel licht op het scherm van de G2 valt, is het vaak moeilijk om af te lezen wat erop staat. Zelfs als de verlichting op het maximum is gezet. Dit geldt al helemaal als je ook niet met enige regelmaat vingerafdrukken van het scherm veegt, die blijven namelijk redelijk makkelijk staan.

Accu

De LG G2 heeft een accucapaciteit van 3.000 mAh en dat is flink wat voor een smartphone. De Snapdragon 800-chipset heeft het echter ook wel nodig om de dag uit te zingen op één lading. LG belooft een spreektijd van 16,5 uur met deze telefoon.


In AnTuTu behaalt de LG G2 een score van 442 punten en dat redelijk normaal voor een high-end smartphone. De telefoon is ongetwijfeld krachtig, maar als je die eigenschap teveel uitbuit kan je een lange accuduur natuurlijk wel uit je hoofd zetten. Voor high-end telefoons blijft dit gewoon een groot probleem. De mix tussen prestaties en accuduur is moeilijk.

Bij normaal tot intensief gebruik mag je rekenen op een accuduur van een dag, dat was gedurende mijn testperiode in ieder geval gebruikelijk. De telefoon werd dan om 7 uur ’s ochtends van de lader gehaald, tot een uur of 11 in de avond. Dan was er meestal zo’n 25 procent van de accu over.

Het gebruik bestaat dan uit een typische dag waarbij wat berichten worden verzonden, gebruik gemaakt wordt van sociale netwerken en soms een spelletje.