7min

Tags in dit artikel

, , , ,

Software en gebruikservaring

De HTC One heeft met een scherm van 4,7 inch een goed formaat en is ook met één hand nog wel aardig te bedienen. Met kleine handen kom je waarschijnlijk echter niet in de uiterste hoeken zonder moeilijk te moeten doen. De One ligt lekker in de hand en is niet te zwaar, noch te licht. De telefoon voelt degelijk aan, maar het metaal aan de achterkant is misschien wel wat te glad, waardoor de telefoon uit je hand zou kunnen glijden.

Wat mij tijdens het gebruik wel erg stoort is de locatie van de aan-/uitknop. Ik ben bij Android-toestellen inmiddels gewend geraakt aan het idee dat deze knop aan de zijkant van het toestel zit, maar HTC doet hier niet in mee, mogelijk omdat deze knop ook als IR-zender fungeert, maar dat had ook anders opgelost kunnen worden, toonde Samsung al aan met de Galaxy S4.

Een ander opvallend punt werd al eerder even aangehaald: waar andere Android-toestellen drie knoppen onder het scherm hebben, heeft de One er slechts twee. De optie/multitask-knop ontbreekt. Om te multitasken moet je tweemaal op de home-knop drukken, voor opties is op het scherm zelf een plaatsje ingericht, maar soms is het wel even zoeken omdat de plaatsing ervan niet altijd consistent is. Op zich mis ik de optie-knop echter niet.

Android


HTC levert de smartphone uit met Android 4.1 Jelly Bean als besturingssysteem. Een update naar Android 4.2 zit in de pijplijn, maar is op het moment van schrijven nog niet beschikbaar om te installeren. Ik vind persoonlijk dat topmodellen altijd op de laatste versie van Android moeten zitten, dat is immers bij Windows Phone en iOS niet anders. Dat de One nog niet op Android 4.2 Jelly Bean draait is zowel aan HTC als Google te wijten, maar feit blijft dat de Samsung Galaxy S4 wel geleverd werd met de meest recente versie van het besturingssysteem. Het is allemaal geen ramp dat het nu om een installatie van Android 4.1 gaat, maar wel een smetje.

HTC heeft de Android-interface aardig onder handen genomen. Dat resulteerde in een nieuwe versie voor de eigen skin, namelijk Sense UI 5.0. HTC introduceert met deze skin de zogenaamde Blinkfeed, een functie die je voorziet van de laatste updates vanuit verschillende sociale netwerken en nieuwssites, verpakt in een schone, aantrekkelijke interface. Het is één van de speerpunten van HTC en wat mij betreft is het op zich geslaagd, al zullen sommigen de widgets misschien missen. Voor hen is het ook mogelijk om een normaal Android-homescreen als standaard in te stellen: probleem opgelost. Over homescreens gesproken, je kan er naast het Blinkfeed-paneel nog vier instellen. Dat is vrij minimaal, HTC gelooft echter dat de tijd van widgets voorbij is, als die tijd er zelfs al ooit is geweest.


In tegenstelling tot de homescreens is het notificatiescherm juist erg kaal. Er zijn geen schakelaars om makkelijk opties te activeren of deactiveren. Dat vind ik wel een gemis, omdat je nu dus aangewezen bent op het Instellingen-menu of je moet widgets aan de homescreens gaan toevoegen. HTC had in mijn ogen gewoon lekker die schakelaars moeten toevoegen. Een ontwerp minimalistisch maken is één, maar de gebruikservaring mag nooit ten koste gaan van het ontwerp. Het notificatiecentrum biedt enkel een overzicht van notificaties, inzicht in de datum en tijd en er is een snelkoppeling naar het instellingenmenu.


Het ontgrendelscherm van HTC toont een grote klok, het weer en vier snelkoppelingen om apps snel op te starten. Je kan kiezen uit een lockscreen met enkel een wallpaper, een productivity-lockscreen met notificaties die je kan wegvegen, een lockscreen met foto’s vanuit een album, of een lockscreen met een muziekwidget waarmee je muziek kan uitkiezen en afspelen.

Het ontgrendelscherm is net als Blinkfeed uniek te noemen, maar nu ik het vergendelscherm van Samsung’s Galaxy S4 heb gezien komt het toch wat armoedig over. Dat komt doordat je wel verschillende soorten vergrendelschermen kan instellen, maar je kan niet door de schermen vegen. Het is of het één, of het ander. Bovendien kan je de snelkoppelingen naar apps niet aanpassen en ben je dus gebonden aan snelkoppelingen naar de Telefoon-, Berichten-, Internet- en Camera-app. Dat terwijl je bijvoorbeeld liever snelkoppelingen naar WhatsApp en Chrome hebt, in plaats van Berichten en Internet.

Software


HTC installeert een beperkt aantal applicaties mee met Android. Bekende gezichten zijn bijvoorbeeld Dropbox (inclusief 25GB gratis cloudopslag), Facebook, Twitter en Polaris Office. Minder bekende zaken zijn 7Digital, Car, Flashlight, Flash Player Settings, Kid Mode, Parent Dashboard, PDF Viewer, Rescue, SoundHound, Stocks, TuneIn Radio en TV. Een aantal apps spreken voor zich, de belangrijkste onbekende apps bespreek ik kort.

Met Kid Mode kunnen kinderen zonder al te veel risico aan de haal gaan met je telefoon. Je moet deze mode wel zelf activeren. In deze mode kan je kroost aan de slag gaan met spelletjes, vingerverven, voorleesboeken of videomail versturen. Met de aparte app Parent Dashboard kan je de boel instellen. Het gaat allemaal helaas lang niet zo ver als de Kids Corner in Windows Phone, maar het kan alsnog wel een uitkomst zijn.

De Rescue-app is bedoeld voor hulp op afstand. Met deze app kunnen technici problemen met je mobiele apparaat oplossen. Het gebruik van de app wordt alleen aangeraden voor het geval van nood, wanneer een medewerker van HTC je vraagt om de app te openen. Dankzij deze app kan degene aan de andere kant van de lijn de controle overnemen, nadat er door de gebruiker een zescijferige code is ingevoerd, om te voorkomen dat een kwaadwillende datzelfde kan doen.

Bellen


De HTC One is voorzien van een dubbele microfoon en dat komt vooral van pas tijdens telefoongesprekken. De One is namelijk in staat om omgevingsgeluid te filteren, zodat je stem duidelijker wordt overgebracht bij de andere partij. Je profiteert er zelf niet direct van, maar normaal gezien zorg je er wel voor dat je goed verstaanbaar bent voor de ontvangende partij, ook in een wat luidruchtigere omgeving.

Zoals het een topmodel betaamt is de HTC One prima in staat om een goed netwerksignaal op te zetten en te behouden, ook in gebieden waar de dekking niet goed is.


Geluid


Helaas zag HTC geen kans om Techzine te voorzien van de winkelversie van de HTC One. Over accessoires konden we dus weinig zeggen en dat geldt dan natuurlijk ook voor de meegeleverde headset. HTC levert een in-ear headset mee, maar over de kwaliteit kan ik helaas niet oordelen.

Het geluid uit de stereospeakers is voorzien van Beats Audio en ik kan je aanraden om die functie aan te zetten, want als dit is uitgeschakeld is het geluid niet om aan te horen. Schakel je de functie in, dan is het geluid juist zeer goed en er zitten zelfs duidelijk lage tonen in de muziek. Wij vragen ons wel af of het zonder de Beats-functie nou opzettelijk zo slecht klinkt.


Scherm


HTC heeft de One voorzien van een Super LCD3-scherm met een Full HD-resolutie. Dit scherm is ontzettend scherp, dankzij de resolutie op een oppervlak van 4,7 inch zijn er 469 pixels per inch en dat is ongekend hoog. Als je de One naast de Galaxy S4 legt, valt wel op dat de kleuren op het scherm wat minder intens zijn, maar wel realistischer.

Een groot voordeel van de HTC One is ook dat het scherm niet bepaald gevoelig is voor vlekken. Dat heeft niet alleen als voordeel dat het een stuk minder lelijk staat, maar ook dat het scherm goed afleesbaar blijft, ook wanneer er tegenlicht van bijvoorbeeld de zon is.

Accu


HTC voorziet de One van een accu met een capaciteit van 2.300 mAh en en in vergelijking met de Sony Xperia Z en Samsung Galaxy S4 is dat wat minder. Die topmodellen hebben namelijk accu’s met een respectievelijke capaciteit van 2.330 en 2.600 mAh.

Desondanks komt de HTC One als beste uit de accutest, al is de prestatie nog altijd niet om over naar huis te schrijven. Onder normaal gebruik komt de One de dag echt wel door, maar net als bij andere topmodellen wordt een tweede dag soms wel een lastige opgave.