Review: Sony Xperia L

Prestaties (grafisch)

Het belangrijkste van een smartphone is natuurlijk dat het operating system en de apps vloeiend gedraaid kunnen worden. Dat is bij de Sony Xperia L zeker het geval. Mocht er ook een beetje op gegamed kunnen worden, dan is dat alleen maar positief in deze prijsklasse en dat heb ik natuurlijk getest.

In de Sony Xperia L zit een Adreno 305-GPU, een chip die we ook vinden in de Huawei Ascend W1 en de Nokia Lumia 520: beide Windows Phone-toestellen. De chip is iets krachtiger dan we meestal terugvinden in Android-smartphones met een vergelijkbaar prijskaartje.

Onscreen-tests

Dit valt dan ook direct op in de eerste benchmark, waar de Xperia L net niet mee kan komen met de high-endtoestellen, maar alle mid-rangers ver achter zich laat.


In GLBenchmark 2.7 is dat helaas iets minder het geval en blijft de telefoon steken op 4,8 frames per seconde, wat marginaal beter is dan de Samsung Galaxy S III mini.


In de Extreme-test van 3DMark herpakt de smartphone zich weer en zien we de extra prestaties van de Adreno 305-chip goed terug.

Offscreen-tests

Als laatste draaien we een offscreen-test in GLBenchmark, waarin alle smartphones geforceerd worden om een test af te leggen waarbij 1080p-beelden worden berekend. In deze test komt de ware kracht van de toestellen naar boven, waarmee de krachtvergelijking met andere smartphones beter te maken is. Voor de praktische prestaties is deze test waardeloos, dit is meer voor de mensen die willen weten hoe de hardware van de telefoons nou onderling scoort.

In deze benchmark zien we een iets genuanceerder beeld en moet de Sony Xperia L toch net wat meer smartphones voor zich dulden, waaronder de Samsung Galaxy SIII en de Asus FonePad, maar het scheelt niet veel.

We kunnen dus concluderen dat de Xperia L zijn goede grafische prestaties mede te danken heeft aan de wat lagere schermresolutie. Als je dat element wegneemt en puur grafische kracht meet, valt de Xperia L dus wat terug. Voor normale situaties is dat echter geen punt.